Nýja árið er byrjað

mánudaginn ellefta janúar

utan við gluggann ríkir hvítur vetur

hvítur vetur í garði

stuttur dagur en nóttin löng og svört

með hverri nóttu herðir frostið

allt stirðnar og fellur í dá  

kyrrðin alger allt um kring

rofnar þó af og til

þegar blásarinn ljær húsinu yl

annars þögnin ein

spor í snjónum  

líklega þófi eftir rauðan ref  

alveg upp að dyrum   

og svo spor eftir dádýr

alltaf spor eftir dádýr

eftir hverja nótt

og ég sjálf

full af draumum og þrám

sem kvikna í næði

fallegt orð næði

það næðir ekki um mig í vetrarríkinu

ekki enn

ekki enn

janúar er mánuður til að fara í híði

annað fallegt orð híði

næði í híðinu

ligg á hugmyndum  

leyfi þeim að dafna undir feldi

þegar snjóa leysir og frostið dvínar

koma þær í ljós

líklega í mars

þá raða þær sér upp á hvítan pappír

líkt og perlur á bandi

líklega upp úr miðbikinu

þegar vorið gægist inn í garðinn